Dnia 29 listopada 2012 roku w bibliotece szkolnej ZSMI odbywały się wróżby andrzejkowe. Był to dzień niezwykle magiczny, zwłaszcza, że wróżeniem zajmowali się ” profesjonalni Magowie „– uczniowie klasy II TI : Jabłonski Mateusz, Korda Bartłomiej, Regliński Mateusz i Bartelik Patryk.
Zarówno dyrekcja, nauczyciele, pracownicy obsługi jak i uczniowie skorzystali z okazji i uczestniczyli w programie andrzejkowym. Było lanie wosku , przepowiadanie przyszłości, wróżenie z kości i szpilek. Można również było poznać imię i charakter przyszłego narzeczonego lub narzeczonej.
Ogromnym powodzeniem cieszyły się „ciasteczka z wróżbą”, które rozeszły się błyskawicznie. Dla spóźnialskich nie wystarczyło, a ci którzy raz spróbowali, chętnie by powtórzyli, zwłaszcza, że wróżby były bardzo pozytywne.
Wierzymy, że magia tego dnia nie zawiedzie i wszystkie się spełnia zgodnie z tradycją. Tak więc do zobaczenia za rok w wigilię andrzejkową. Będzie jeszcze więcej ciekawych niespodzianek.
Serdecznie zapraszamy na Andrzejki , które odbedą się w czwartek 29 listopada w bibliotece szkolnej na wszystkich przerwach. W programie : lanie wosku , ciasteczka z wrożbą i wiele innych wróżb andrzejkowych.
Zapraszamy również do zapoznania się z informacjami o tradycji, historii i ciekawostkami na temat „Andrzejek”, które są zamieszczone na tablicach wystawionych na holu szkoły.
Organizatorzy: Wioletta Drozd Jolanta Małszycka Anna Witek
Przed dniem imienin Andrzeja w bibliotece szkolnej, zgodnie ze starą tradycją, lejemy wosk na wodę. Ten sposób wróżenia jest charakterystyczny i wyłącznie zarezerwowany dla „ andrzejek”.
Cień uzyskanych woskowych figur interpretujemy i przepowiadamy przyszłość, oczywiście traktując to jako zabawę i z przymrużeniem oka.
Na kolejne wróżby andrzejkowe trzeba poczekać kolejny rok.
Aby tradycji stało się zadość-biblioteka szkolna, tak jak w poprzednich latach, zaprasza na wróżby andrzejkowe-30 listopada, w poniedziałek, w dzień imienin Andrzeja. Wigilia św. Andrzeja przypada co prawda 29 listopada, w niedzielę, gdyż właśnie ten wieczór wyznaczono na wróżby o charakterze matrymonialnym.
Andrzej to imię pochodzenia greckiego – andreios – oznaczające tego, który jest męski, mężny. Właśnie św. Andrzeja obrano za patrona panien pragnących wyjść za mąż.Obecnie w wieczór andrzejkowy wróżą zarówno dziewczęta jak i chłopcy, gdyż „katarzynki” przypadające na 24 listopada i przeznaczone na wróżby dla chłopców odeszły w zapomnienie.
Obrzędy, które przetrwały do dziś traktowane są jako zabawa i sposób na miłe spędzenie jesiennego wieczoru. Dawniej lano na wodę, ołów, cynę lub wosk, a z utworzonych figur próbowano odczytać przyszłość. Obecnie na wodę lejemy roztopiony wosk i interpretujemy w humorystyczny sposób cień rzucany przez uzyskaną figurę. Ciekawe informacje o tradycjach andrzejkowych dawniej i dziś można odnaleźć w bibliotece na wystawce i gazetce. Niektóre pomysły można wykorzystać w trakcie wieczoru andrzejkowego w gronie znajomych.
Już dziś zapraszamy nauczycieli i uczniów do biblioteki, 30 listopada od godziny 8.00 do 15.00 na każdej przerwie i wolnym czasie, a wszystkim Andrzejom dedykujemy wiersz
L.J. Kerna:
Tam, gdzie historii wiatr wieje,
Gdzie fruwają idee,
Gdzie się rozjaśnia,
Gdzie dnieje,
Gdzie dzieją się panateneje,
Śmiech śmieje się
Wino leje,
Gdzie lądy nowe
I keje,
Współczesne odyseje,
Gdzie orze się
I sieje-
Tam wszędzie swoje trzy grosze
Zawsze wtrącają Andrzeje.
Andrzejki – dzień świętego Andrzeja, to święto pochodzące ze Szwecji. Święty Andrzej jest patronem Szkocji, Grecji i Rosji.
Andrzejki obchodzone są w Polsce: w noc z 29/30 XI, zaś w Szkocji: 30 listopada. Pierwotnie tylko przez panny (dla chłopców były „katarzynki”), obecnie jest imprezą skupiającą młodzież obojga płci.
Tego dnia tradycyjnie próbujemy trochę dla zabawy, a trochę na serio uchylić rąbka zasłony spowijającej to, co nadejdzie. Wróżby to stary jak ludzkość sposób na poznanie niepewnej przyszłości.
Wierzono, że są dni, kiedy duchy przodków wracają na ziemię i odsłaniają przed nami odrobinę nieznanego. Wróżbom miłosnym sprzyjał początek adwentu. Panny wróżyły zamążpójście w wigilię świętego Andrzeja (tj.29 listopada), a kawalerowie w przeddzień świętej Katarzyny. Andrzejkowe wróżby przetrwały do dziś i wciąż cieszą się niesłabnącą popularnością. Oto niektóre z nich:
Lanie Wosku
W Polsce w czasie tego dnia wróży się przyszłość w postaci lania wosku na zimną wodę często przez klucz. Ta wróżba przeznaczona jest dla wszystkich uczestników zabawy andrzejkowej.
Buty
Inna znana powszechnie wróżba, związana z „andrzejkami”, przeznaczona jest tylko dla niezamężnych panien na wydaniu. Uczestniczki zabawy ustawiają swoje buty gęsiego jeden za drugim, przy czym ostatni trzewik przestawiany jest potem na początek kolejki, która zmierza do progu drzwi wejściowych. Wierzy się, że ta panna, której bucik pierwszy przekroczy próg izby pierwsza też wyjdzie za mąż.
Obierka jak wąż.
Chcesz dowiedzieć się, na jaka literę zaczyna się imię ukochanego przeznaczonego Ci przez los? Do tej wróżby musisz użyć jabłka, a dokładniej jego skórki. Ale uwaga! Musisz to zrobić w ten sposób, żeby powstała jedna obierka. Rzuć nią za siebie przez lewe ramię i odczytaj literę utworzoną przez leżąca na podłodze obierzynę.
By tradycji stało się zadość i w naszej szkole zorganizowaliśmy ,,Andrzejki”. W wigilię św. Andrzeja, klasy I SA oraz III Z – w bibliotece -w oparach topiącego się wosku i magicznej atmosfery przepowiedni, wróżyły sobie najbliższą przyszłość. Największych emocji dostarczyło lanie wosku, w którego wyniku uczniowie wyobrażali sobie przeróżne historie mające się wydarzyć w przyszłości. Wśród nich znalazły się wróżące miłość serca, biżuteria, auta, przepiękne krajobrazy prognozujące podróże itp. Wróżyliśmy też imiona przyszłych sympatii m. in. z obierzyn jabłka, które rzucone za siebie układały się w pierwszą literę tejże sympatii. Jednym słowem zabawa była przednia, wszyscy dobrze się bawili i z przyjemnością powtórzymy ją w przyszłym roku o tej porze.
Natomiast teraz nie pozostaje nam nic innego, jak czekać cierpliwie na spełnienie wywróżonych przepowiedni…