Andrzejki – dzień świętego Andrzeja, to święto pochodzące ze Szwecji. Święty Andrzej jest patronem Szkocji, Grecji i Rosji.
Andrzejki obchodzone są w Polsce: w noc z 29/30 XI, zaś w Szkocji: 30 listopada. Pierwotnie tylko przez panny (dla chłopców były „katarzynki”), obecnie jest imprezą skupiającą młodzież obojga płci.
Tego dnia tradycyjnie próbujemy trochę dla zabawy, a trochę na serio uchylić rąbka zasłony spowijającej to, co nadejdzie. Wróżby to stary jak ludzkość sposób na poznanie niepewnej przyszłości.
Wierzono, że są dni, kiedy duchy przodków wracają na ziemię i odsłaniają przed nami odrobinę nieznanego. Wróżbom miłosnym sprzyjał początek adwentu. Panny wróżyły zamążpójście w wigilię świętego Andrzeja (tj.29 listopada), a kawalerowie w przeddzień świętej Katarzyny. Andrzejkowe wróżby przetrwały do dziś i wciąż cieszą się niesłabnącą popularnością. Oto niektóre z nich:
Lanie Wosku
W Polsce w czasie tego dnia wróży się przyszłość w postaci lania wosku na zimną wodę często przez klucz. Ta wróżba przeznaczona jest dla wszystkich uczestników zabawy andrzejkowej.
Buty
Inna znana powszechnie wróżba, związana z „andrzejkami”, przeznaczona jest tylko dla niezamężnych panien na wydaniu. Uczestniczki zabawy ustawiają swoje buty gęsiego jeden za drugim, przy czym ostatni trzewik przestawiany jest potem na początek kolejki, która zmierza do progu drzwi wejściowych. Wierzy się, że ta panna, której bucik pierwszy przekroczy próg izby pierwsza też wyjdzie za mąż.
Obierka jak wąż.
Chcesz dowiedzieć się, na jaka literę zaczyna się imię ukochanego przeznaczonego Ci przez los? Do tej wróżby musisz użyć jabłka, a dokładniej jego skórki. Ale uwaga! Musisz to zrobić w ten sposób, żeby powstała jedna obierka. Rzuć nią za siebie przez lewe ramię i odczytaj literę utworzoną przez leżąca na podłodze obierzynę.
By tradycji stało się zadość i w naszej szkole zorganizowaliśmy ,,Andrzejki”. W wigilię św. Andrzeja, klasy I SA oraz III Z – w bibliotece -w oparach topiącego się wosku i magicznej atmosfery przepowiedni, wróżyły sobie najbliższą przyszłość. Największych emocji dostarczyło lanie wosku, w którego wyniku uczniowie wyobrażali sobie przeróżne historie mające się wydarzyć w przyszłości. Wśród nich znalazły się wróżące miłość serca, biżuteria, auta, przepiękne krajobrazy prognozujące podróże itp. Wróżyliśmy też imiona przyszłych sympatii m. in. z obierzyn jabłka, które rzucone za siebie układały się w pierwszą literę tejże sympatii. Jednym słowem zabawa była przednia, wszyscy dobrze się bawili i z przyjemnością powtórzymy ją w przyszłym roku o tej porze.
Natomiast teraz nie pozostaje nam nic innego, jak czekać cierpliwie na spełnienie wywróżonych przepowiedni…